Türkiye’de tuğla ve kiremit sanayisi; üretim yapısı itibariyle ülkenin dört bir yanına dağılmış, çok sayıda üretim birimi olan bir sanayi dalı. Tekirdağ, Turgutlu, Salihli, Burdur, Afyon, Çorum, Boyabat, Erbaa, Yozgat, Osmancık, Avanos gibi il ve ilçeler, Türkiye’deki önemli ana üretim bölgeleri olarak sayılabilir. Bu üretim bölgelerinde başka sanayi dallarının ağırlığının olmaması, yan sanayilerin oluşumunun, nakliye rejiminin ve ticari hayatın, tuğla ve kiremit sektörüne bağımlı kalmasını zorunlu kılıyor. Dolayısıyla bu kentlerin gelişiminin de sektöre bağlı olduğu söylenebilir.
80’li yılların ikinci yarısında Türkiye’de başlayan konut seferberliği ile birlikte, tuğla kiremit sanayine verilen teşviklerle sektördeki mevcut kapasite 1987’den sonra yüzde 50 dolayında arttı. Sonraki yıllarda daha yavaş bir seyir takip eden kapasite artışı bugünkü seviyeye ulaştı.
Tuğla ve kiremit sektörü üretimini günün koşullarına göre ayarlayabiliyor. Talebin artmasına paralel olarak, bu sektörde fırın, toprak hazırlama, kalıplama ve kurutma için gerekli yatırımlar 8–9 ayda tamamlanabiliyor. Ekonomik kriz dönemlerinde ise üretim azalabiliyor hatta geçici olarak durdurulabiliyor.
Kaynak: Bu yazı, Kolay İletişim tarafından, KobiFinans için, Tuğla ve Kiremit Sanayicileri Derneği’nin bilgilerinden yararlanılarak hazırlanmıştır.
